Wat zeggen mijn klanten over mij?
Hier lees je verhalen van klanten waarmee ik heb gewerkt. Mijn klanten zijn zeer divers: van docenten tot kunstenaars, van coaches tot financieel specialisten, maar één ding hebben ze gemeen:
- voor allemaal is familie belangrijk,
- allemaal willen ze bijzondere verhalen en mooie herinneringen op video vastleggen en
- allemaal gaan ze daarmee op tijd aan de slag…
Ik maak makkelijk contact met mensen. Hierdoor vertellen mensen voor de camera gemakkelijk hun persoonlijke verhaal aan mij. Dat levert een uniek en persoonlijk videoportret op. Of dat met jou, je ouders of de persoon die ik ga interviewen ook lukt, kan ik niet beloven. Maar ik bekijk graag samen met jou wat de mogelijkheden zijn. Wil je meer weten? Neem dan contact met mij op.
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
Gea, 52 jaar, had een bijzonder idee om het levensverhaal van haar vader vast te leggen. Ze maakte er een familieproject van en schakelde de hele familie in.
“Als familie wilden we meer weten over het leven van onze ouders. Onze vader woont in Friesland en zijn kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen wonen verspreid door heel Nederland. Toch wilden we er graag een familieproject van maken. Daarom hebben we bedacht dat iedereen een vraag stelt en daarvan een filmpje maakt. De kinderen, de kleinkinderen en zelfs een paar achterkleinkinderen hebben dat gedaan.
Marjolijn heeft de vragen aan onze vader gesteld en zijn antwoorden gefilmd. Van de filmpjes en de antwoorden heeft ze een prachtige film gemaakt met daarin ook een heleboel foto’s uit het leven van onze ouders.
De film bevat belangrijke gebeurtenissen uit het leven van onze vader en levenslessen die hij ons mee wil geven. Wij ervaren dit allen als zeer bijzonder en waardevol.
Ik ben het allerblijst dat we dingen te weten zijn gekomen over onze vader die we nog niet wisten. En ook dat onze vader er ook van heeft genoten.
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
Janny, 60 jaar, wilde graag dat haar vader vertelde over zijn leven en dat zijn levensverhaal werd vastgelegd op video.
“Ik wilde graag het levensverhaal van mijn 92-jarige vader op video vast laten leggen, omdat ik het belangrijk vind dat zijn verhalen niet verloren gaan. Nu kunnen zijn kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen tot in lengte van jaren, ook als hij er niet meer is, de film bekijken.
Ik had van tevoren geen twijfels, omdat we het hele proces goed hebben doorgesproken.
Ik kan terugkijken op een zeer fijne samenwerking. Mijn vader vond het heel spannend, maar achteraf is het allemaal zeer ontspannen verlopen en kunnen we terugkijken op een bijzondere ervaring.
Het heeft een prachtige film opgeleverd, met mooie verhalen, die wij als kinderen niet eens allemaal kenden.
Ik kan Marjolijn van harte aanbevelen.”
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
Nike, 37 jaar, had een speciale wens. Ze wilde samen met haar broer en zussen een gesprek met haar moeder voeren over het leven van haar moeder en dat gesprek laten vastleggen op video. Op die manier wilden ze met elkaar meer te weten komen over het levensverhaal van hun moeder. Dat leverde een prachtig gesprek op aan de keukentafel.
“De enige twijfel die ik van tevoren had, was: Wat zou mijn moeder hiervan vinden? Zou ze mee willen werken? En wat vinden mijn broer en zussen van dit plan? Het was gek om te vragen, maar om te doen viel mij reuze mee.
Naast een waardevolle film gaf het gesprek een mooie ingang voor hoe we de tijd voor ons zien. Fijn dat we dat hebben kunnen bespreken met elkaar. Het geeft mij rust dat dit alles is vastgelegd en dat dit nooit meer weg gaat. Als ik het niet meer weet, kan ik het nog terugvinden.
Het contact en de communicatie met Marjolijn verliep heel soepel. Ze dacht op een prettige en goede manier mee over hoe we de film konden maken zodat deze bij ons en onze wensen zou passen. Dit is ook echt gelukt! Marjolijn is snel in reageren en ook de communicatie over de montage verliep soepel.
Ik zou het iedereen gunnen om zo’n mooie film te hebben.”
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
Marijke, 65 jaar, vertelde haar kinderen aan de keukentafel over haar leven. Het was een indrukwekkend levensverhaal. Daarna filmde ik Marijke tijdens een rondje door haar huis terwijl ze vertelde hoe fijn ze daar met haar gezin gewoond had. Ook heb ik nog wat beelden gemaakt van de gezamenlijke lunch en in de speeltuin met de kleinkinderen.
“Toen Nike me vroeg of ik dit wilde, dacht ik: heb ik weer! Maar ik snapte het ogenblikkelijk en kon mij goed voorstellen dat ze hier zo mee kwam. Ik snap het zo goed dat je gewoon iets wil, een ander soort herinnering, niet alleen op een foto maar dat je ook de mimiek, manier van denken en het gezamenlijke hebt. Ik dacht ook, ik wil geen memorial. Het moet gaan over nou, over hoe we het nu met elkaar doen, we maken er iets gezamenlijks van. Daar gingen jullie meteen in mee.
Het gesprek liep soepel, de ene vraag na de andere. Jullie vragen waren zo goed. De manier van vragen stellen en reageren was fijn. Jullie waren nieuwsgierig en open. Het gesprek heeft me geholpen om de draad weer vast te kunnen pakken.
De rest van het programma dat Marjolijn ook filmde, was hartstikke leuk: een rondje door het huis heen om te kijken hoe betekenisvol mijn huis is, samen eten en buiten in de speeltuin. Zo konden ook de aanhang en de kleinkinderen er verder bij aansluiten.
Marjolijn haar performance is prettig. Ze kijkt goed en sluit aan.
Je gunt iedereen zo’n gesprek in zo’n fase van iemands leven, over het leven van iedereen.”
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
Catherine, 51 jaar, zocht een bijzonder cadeau voor de 85e verjaardag van haar vader. Hij kan heel goed verhalen over vroeger vertellen en die wilde ze graag laten vastleggen op film. Alle verhalen samen geven een mooi beeld van zijn levensverhaal.
“Wij hebben het eerste deel van de opnames samen kunnen bekijken met de kinderen en kleinkinderen. Dat was super gezellig. Papa was er heel tevreden mee en wij hebben er samen een fijne avond aan beleefd.
Het is een hele fijne herinnering aan papa. We zullen er nog plezier aan beleven om er samen met hem naar te kijken en ook de volgende generatie zal er nog van genieten. Dus heel erg bedankt en misschien tot een volgende opdracht.”
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
Thijs, 39 jaar, kreeg van zijn zus de vraag of hij mee wilde werken aan het bijzondere gesprek met zijn moeder en zussen over haar levensverhaal:
“Ik had niet zoveel twijfel. Toen mijn zus belde, had ik al gauw door wat de vraag zou zijn. Ik kon er snel in meegaan. Ik vond het een goed plan. Een soort van aandenken voor de kleinkinderen, dat je wat kan zien en kan horen. Niet voorop gezet voor mijzelf. Ik kan die herinnering wel vasthouden, maar kinderen niet, dat vervaagt.
Toen de voorbeeldvragen van Marjolijn kwamen, dacht ik ja, dat is echt leuk om te weten! Sommige dingen waar je zelf in eerste instantie niet over na had gedacht. De vragenlijst was een handige leidraad. De antwoorden op de vragen waren wel weer voor mijzelf uiteindelijk, want ik hoorde veel verrassende antwoorden.
Je gaat dit niet zo snel doen als er geen aanleiding voor is, maar dat zouden mensen wel moeten doen. Het gebeurt ook dat iemand plots wegvalt, dan heb je niks en heb je het misschien over heel veel dingen niet gehad.”
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
Juul, 33 jaar, was in verwachting van haar eerste kindje, toen ze een mooi en waardevol gesprek voerde over het levensverhaal van haar moeder:
“Ik wil dat mijn zoontje kan zien hoe mijn moeder was en dit niet alleen via mijn woorden hoort, maar dat hij haar echt kan zien. En ik wilde ook wel vragen stellen die ik nooit zo heb gesteld. Toen dacht ik, hé dit is voor mijzelf ook fijn.
Je zou elk gezin zo’n gesprek gunnen, omdat je dan over dingen praat waar je niet meteen zo makkelijk over praat, maar waar je wel nieuwsgierig naar bent. Je zou het iedereen cadeau moeten geven. Het is een mooi document en een goede aanleiding om zo’n gesprek te voeren.
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
Jenneke, 56 jaar, wilde graag het levensverhaal van haar 91-jarige moeder op film vastleggen. Na het overlijden van haar vader realiseerde ze zich dat ze haar vader nog heel veel had willen vragen…
“Mijn vader overleed op 94-jarige leeftijd, nadat hij meer dan 15 jaar aan Alzheimer geleden had. Al die jaren waren mijn 3 broers en ik druk, om samen met mijn moeder, onze vader te verzorgen. Dus veel tijd om eens rustig na te denken en te praten over vroeger, over hoe dingen nou echt gebeurd waren, was er niet. Nadat mijn vader overleed en het verdriet wat minder werd, hadden we wel tijd om samen over vroeger te praten. En werd het duidelijk dat we onze vader eigenlijk nog heel veel hadden willen vragen.
Omdat wij niet weer ‘dezelfde fout’ wilden maken en omdat we merkten dat het voor mijn moeder fijn was over vroeger te praten, hebben we besloten om haar levensverhaal vast te leggen. Dit kan op verschillende manieren, maar wij hebben ervoor gekozen om het levensverhaal van mijn moeder op film te zetten. Die keuze was puur praktisch; schrijven van het verhaal is mooi, maar ook moeilijk en leek ons erg tijdrovend. Door het op film te zetten hoor en zie je je eigen moeder zoals ze is. Het is veel levensechter en ook meer toegankelijk voor mensen die haar wellicht niet zo goed kennen. En de film is, mede namens Marjolijn, een fantastisch document geworden. Heel waardevol om te hebben.
Maar het allermooiste van dit document waren de voorbereidingen. Mijn broers en ik hadden eerst een aantal vragen opgesteld, over wat we graag nog zouden willen weten over mijn moeder of hoe dingen gegaan waren. Daarna heb ik, voordat Marjolijn kwam filmen, middagen lang met mijn moeder gesproken en alle vragen doorgenomen. Tijdens deze gesprekken heb ik vragen gesteld op een manier alsof ik een interview afnam, dus een heel andere benadering dan in een ‘gewoon gesprek’. En mijn moeder, die nooit zo heel spraakzaam is, sprak honderduit! Dit zijn voor mij zeer waardevolle herinneringen geworden.
Door ‘deze oefeningen’ verliep het filmen ook heel gemakkelijk en natuurlijk. Marjolijn heeft alles geselecteerd, gemonteerd, muziek, oude foto’s en herinneringen er in gezet, zodat het eindresultaat meer dan de moeite waard is.”
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
Voor Marianne, 57 jaar, filmde ik beide ouders die na elkaar hun eigen levensverhaal vertelden. Met de familie bekeken ze de videoportretten op hun 50-jarig huwelijksfeest.
“Ik hoopte dat het een mooi document zou worden waarin onze ouders goed tot hun recht zouden komen. Zouden ze zich vertrouwd genoeg voelen om veel dingen te vertellen? Gelukkig was dat wel zo.
Wat mij vooraf het meeste aansprak in het idee van Marjolijn was om later, als ze er niet meer zijn, toch nog hun stem en bewegingen en henzelf nog te kunnen zien. Maar ook dat ze mogelijk dingen zouden vertellen die ik nog niet wist.
Ik was er niet toen Marjolijn kwam filmen, maar ik heb haar van tevoren één keer ontmoet en daarna fijn contact in onze mailconversaties gehad.
Het belangrijkste voor mij dat we nu een heel mooi document van onze ouders en de plek hebben waar ze zo lang hebben gewoond. Dat mijn ouders zich zeer op hun gemak voelden bij je en dat bij bedenking er nog een stukje uit de film gehaald kon worden wat pa er toch liever niet in had.
Ik geef Marjolijn een dikke TIEN!! Iedereen verdient het om zo’n mooi document over zijn of haar ouders te hebben. Als mijn Nederlandse website over stambomen in de lucht gaat, komt er een link op naar deze website van Marjolijn. Dit is een prachtige aanvulling op een stamboom! Ik vind dat je het heel zorgvuldig hebt aan gepakt waardoor er een prachtige documentaire ontstaan is.
Ik vond het FANTASTISCH om het levenshaal van mijn ouders te zien en horen!!!! Ik kende 99-100% van wat ze vertelden natuurlijk al, maar nu ligt het vast. Leuk om te zien hoe ze zichzelf gewoon waren, echt heel leuk. Ook zo mooi dat mijn moeder de hand van mijn vader pakte terwijl we de video bekeken, iets wat ze NOOOOOIT doet!!
We hebben het document samen bekeken en vonden het allemaal heel mooi en zijn er heel blij mee. En ik hoop dat je heel veel opdrachten krijgt.”
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
Voor Monique, docent, 55 jaar, heb ik een fotofilm gemaakt die ze afspeelde bij het afscheid van haar moeder. Hiervoor heb ik foto’s uit fotoboeken ingescand en digitale foto’s en filmpjes gebruikt.
Toen ik hoorde over een fotofilm, twijfelde ik van tevoren puur over wat de omgeving ervan zou vinden. Wat vinden de mensen die op de foto’s en filmpjes staan, ervan als we die foto’s bij de uitvaart laten zien.
Bij een huwelijk of jubileum heb je tijd om alles voor te bereiden. Maar mensen sterven meestal plotseling. Dan ben je toch in de war en eigenlijk vooral bezig met het verlies en je verdriet. Dan is het heel fijn, als iemand je helpt die je kunt vertrouwen, die het ook begrijpt en die met je meedenkt.
De samenwerking met Marjolijn heeft me een prachtige herinnering opgeleverd met foto’s, filmpjes en de muziek waar mijn moeder van hield. De fotofilm maakte het afscheid heel persoonlijk. Je zag beelden van mijn moeder en daardoor leek het net als of mijn moeder er ook bij was. Ik vond dat heel bijzonder! Andere nabestaanden bij de begrafenis waren hierover ook enthousiast.
Marjolijn is heel betrouwbaar. Als zij zegt dat ze het doet, dan doet ze het ook. Ze stelt vragen om er goed achter te komen wat precies de wensen en de behoeftes zijn, hoe het er moet uitzien. Ze doet alles in nauwe samenwerking, nooit zomaar op eigen houtje maar ze denkt wel mee en komt met suggesties.
Een heel goed voorbeeld hiervan is dat ik eigenlijk alleen digitale foto’s van de laatste jaren wilde laten zien. Marjolijn stelde voor om ook foto’s in te scannen van de tijd dat ze nog gezond was. Zelfs vanaf haar geboorte en ook van de belangrijkste mensen en momenten in haar leven. Daardoor werd het een soort monument van haar leven.
Marjolijn zorgde ook voor passende muziek. Ze had bijvoorbeeld ”My friend the wind” gekozen bij de laatste beelden uit haar leven waar mijn moeder stond te wiebelen. Dat was heel mooi.
Ik beveel Marjolijn zeker aan. Ze heeft er een unieke ervaring van gemaakt met alle beelden van mijn moeder. Ik hoop dat ze dit blijft doen, want ze is er heel goed in. Ze doet het met respect en aandacht. En ik weet zeker dat er een grote behoefte aan is aan dit soort dingen is. Voor veel mensen zijn gevoel en emotie erg belangrijk.”
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
Nico, docent, 61 jaar, vertelde me dat zijn vader achteruit ging. Tot dat moment werkten zijn ouders ondanks hun hoge leeftijd nog elk dag in en om hun huis, vader vooral in de grote tuin en moeder in de grote moestuin. Voor Nico heb ik in 2017 zijn ouders gefilmd en geïnterviewd over hun leven. Ik heb niet alleen foto’s toegevoegd aan hun levensverhaal, maar ook filmbeelden die ik die dag in en om hun huis gemaakt heb. Ook van het museum dat zijn vader in een schuur in de tuin heeft en waar hij zijn hele leven geologische vondsten verzameld heeft.
“Twijfel? Ik had geen enkele twijfel voordat ik besloot om Marjolijn te vragen voor het maken van een videoportret van mijn ouders. Ik vond het een heel goed idee om – nu beide ouders nog leven – een portret van hun beiden te laten maken. Een document hoe hun leven is geweest tot nu toe. Toen ik het voorstelde aan mijn ouders, zei mijn moeder: ”Nou, dat moesten we dan maar doen.”
Marjolijn is heel zorgvuldig geweest in haar vragen, ze heeft het hele leven bevraagd. En ze heeft mijn vader ook nog in zijn museum gefilmd en mijn moeder in haar moestuin. Fijn dat ze die vertrouwde beelden ook heeft vastgelegd. Verder werkt ze met goede apparatuur. En ze heeft foto’s van vroeger ingescand en in de film gemonteerd, erg leuk!
Marjolijn werkt heel precies en het resultaat is een blijvend document. Het is mooi gemaakt met veel geduld en liefde. Ze stelde mijn ouders gerust en het werd hun document.Toen m’n vader de film over hun leven voor het eerst had gezien, zei hij: “Ik werd emotioneel bij het zien van de film over ons, je ziet je hele leven in een uur voorbij komen, mooi hoor!”
Ja, ik vind het geweldig! Een blijvend document! Ik heb dingen gehoord die ik niet wist. Hun jongste kleinzoon heeft de film gezien. Hij vond het erg leuk hoe opa en oma vertelden over hun jeugd, hun kennismaking en de rest.
Nou ja, ik ben blij met jou en het resultaat. Nu m’n ouders achteruitgaan denk ik ook dat het een goed moment was. Ik zou het zeker aan anderen aanraden, goed om het te laten maken als je ouders nog redelijk fit zijn.”
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
Marina, financieel adviseur, 62 jaar, wilde de verhalen van haar moeder bewaren. Ze had haar al eens gevraagd om ze op te schrijven. Toen dat niet echt lukte, had ze zo’n boekje voor haar gekocht met vragen over haar leven die ze kon beantwoorden, maar dat lukte ook niet echt. In 2016 heb ik haar moeder thuis gefilmd en er een mooi levensverhaal van gemaakt.
“Ik ben zo blij dat we jou gevraagd hebben. Mijn zusje had al met jou samengewerkt en had je bij ons aanbevolen. Samen hebben we een mooi videoportret van het levensverhaal van mijn moeder gemaakt. Vooral de foto’s erbij maken het heel compleet. Ik ben heel blij dat we dit nu tóch gedaan hebben!”
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
José, kunstenares, 75 jaar, wilde een film van het levensverhaal van haar man Pim laten maken. In 2015 ben ik een middag bij hen thuis geweest om hem te interviewen en te filmen. Van José kreeg ik deze referentie.
“Je maakte een overtuigende en enthousiaste indruk en daarom vonden we het meteen een goed idee. De samenwerking was heel prettig. Je geeft in de film een heel levendig en juist beeld van Pim. Door de manier waarop je deze docu gemaakt hebt, heb ik veel vertrouwen gekregen in de waarheidsgetrouwheid van een docu.
Ik ben erg tevreden met het eindresultaat, dat is echt uniek en onbetaalbaar. Vrienden van mij uit Frankrijk vonden het een heel mooie en ontroerende film omdat Pim zo open, eerlijk en goed over zichzelf vertelt. En dat heb jij met jouw regie bereikt!”
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
Lex, adviseur geluid bij Rijkswaterstaat, 63 jaar, was bij een begrafenis waarvoor ik een fotofilm had gemaakt. Zijn tante To van 93 jaar oud was overleden en ik had verschillende zwart-wit en kleurenfoto’s ingescand voor een fotofilm. Hij wilde graag een DVD van de fotofilm voor zijn moeder. Hij stuurde me dit bericht:
“Vandaag ontving ik de DVD, die je gemaakt had ter gelegenheid van het overlijden van tante To. Geweldig dat je er nog aan gedacht hebt en mijn adres niet bent kwijtgeraakt. Het is een hele mooie fotofilm geworden over het leven van tante To in een notendop.
Door de beelden uit de fotofilm en door alle persoonlijke verhalen vonden we het een erg mooi afscheid. Ik weet zeker dat ook mijn moeder er erg blij mee zal zijn om de DVD nog een keer te kunnen terugzien.”