85 jaar was hij geworden, midden in de zomer, hun lieve vader. Wat fijn dat hij op die leeftijd nog zo fit was. 
Ze hadden het met alle kinderen en kleinkinderen gevierd. Geen groot feest in een zaal met veel gasten maar gewoon bij hem in de tuin. Ze hadden gezongen, herinneringen opgehaald en om de beurt verteld over de verrassing die ze voor hem bedacht hadden. Geen cadeautjes om uit te pakken maar dingen om samen te doen.
Met zijn oudste zoon lunchen in Amsterdam in zijn favoriete café, waar hij vaak kwam toen hij nog werkte. Samen met de kinderen van zijn oudste zoon naar de film. En met zijn andere zoon en schoondochter een keer uit eten in dat chique restaurant in Baarn waar ze regelmatig kwamen, toen zijn vrouw nog leefde. En zo had iedereen wat bijzonders bedacht. Hun vader was ontroerd en genoot er met volle teugen van. Zijn dochter had ook een bijzonder cadeau. Ze wilde graag zijn levensverhaal laten vastleggen in een videoportret, waarin hij terugkeek op zijn leven en het leven van hun moeder. Hun moeder was twee jaar geleden onverwacht overleden en zijn dochter was toen gaan beseffen dat ze meer van haar ouders wilde bewaren dan alleen foto’s en wat korte video’s.
Fijne herinneringen helpen bij een positieve kijk op het leven
Uit onderzoek blijkt dat maar weinig mensen regelmatig terugkijken op hun leven. En zeker niet samen met hun kinderen of kleinkinderen. Natuurlijk zijn er wel mensen die gebeurtenissen uit hun leven overdenken. Of op de een of andere manier vastleggen, bijvoorbeeld in dagboeken of fotoboeken. Maar veel mensen leven gewoon bij de dag en doen weinig moeite om herinneringen te bewaren.
Hoe fijn is het om wel meer te weten over het leven van je ouders. Om een mooi videoportret te hebben waarin één of beide ouders vertellen over hun leven. Over beslissingen die misschien grote invloed gehad hebben op hun leven en indirect ook op jouw leven. En waardoor je misschien nieuwe inzichten krijgt.
Ik geef je drie tips ter voorbereiding
- Als het leven van je ouders vol veranderingen is geweest, dan is het handig om daarover vast eens te praten met ze. Gebruik oude fotoboeken of ander materiaal dat ze nog hebben, om hun geheugen op te frissen en om de familiegeschiedenis samen te reconstrueren. Praat ook eens met broers of zussen van je ouders om het plaatje nog completer te krijgen.
- En vraag ook naar wat er vroeger anders was dan nu. Naar zaken die het tijdsbeeld van toen bepaalden. Het is nog niet zo lang geleden, maar vergeleken met één of twee generaties geleden is er heel veel veranderd. Bijvoorbeeld aparte jongens- en meisjesscholen. Of maar twee tv-zenders.
- Misschien vind je het wel belangrijker om je ouders te zien en te horen dan om een precieze reconstructie van het verleden te krijgen. Dan vind je het waarschijnlijk voldoende dat je ouders over een aantal bijzondere gebeurtenissen vertellen en mooie herinneringen ophalen. Bedenk dan welke vragen je wilt stellen. En zoek vast foto’s en videostukjes uit die daarbij passen. Met een videoportret leg je op een mooie manier je ouders en delen van jouw familiegeschiedenis vast.
Heb je geen tijd en zin om zelf te filmen en kun je niet monteren?
Dan kan ik je helpen. Ik kan, met jouw input, het levensverhaal van je ouders vastleggen, of dat van die lieve en dolkomische tante die jou haar hele leven veel te veel verwend heeft. Dat doe ik op film: snel en gemakkelijk. Van de foto’s en ander materiaal dat jullie hebben, maak ik een persoonlijk en uniek videoportret. Dat krijg je dan op DVD en USB-stick binnen twee weken kant en klaar thuis.
Wil je meer weten? Neem dan contact op met mij voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek. In een half uur bespreken we of ik je kan helpen. Of doe eerst de gratis en vrijblijvende levensverhaal-check. Daarmee ontdek je zelf in een paar minuten of en in welk levensverhaal jij geïnteresseerd bent.
Ik ben Marjolijn van der Veeken, gediplomeerd documentairemaker en tekstschrijver. Ik heb zelf ervaren hoe groot de leegte is en hoe groot het gemis is na het overlijden van dierbare familieleden, zoals ouders en grootouders. Als er geen tastbare verhalen en herinneringen meer zijn, als ze hun levensverhalen niet hebben doorgegeven.
Daarom heb ik er mijn missie van gemaakt om video’s te maken van levensverhalen. Ik wil speciale herinneringen aan dierbaren creëren door hun levensverhalen op video vast te leggen. Hierbij combineer ik mijn eigen ervaringen van het verlies van mijn ouders met mijn passie om met video en het monteren van video en foto’s mooie, blijvende herinneringen voor anderen te maken.
